BGST Toplumsal Araştırmalar Birimi (TAB) olarak bir süredir Yakın Türkiye Tarihi üzerine okuma-araştırma çalışması yapıyoruz. Bu çalışma ile AKP iktidarları döneminde Türkiye’nin geçirmekte olduğu değişim ve dönüşümlere dair tartışmalar yürütülmesi hedefleniyor. AKP’nin iktidara geldiği 2002’den itibaren eğitimdeki değişim ve dönüşümleri ele alan bu yazı, TAB içinde yürütülen bu çalışmadan yola çıkarak hazırlandı. 

2002’den itibaren beş kez bakanlık koltuğundaki isimlerin değiştiği ve pek çok farklı politika ve uygulamanın kimi zaman bir arada, kimi zaman “biri olmadı hadi diğeri” denerek sık sık değiştiği, müfredattan uygulamaya, sınav sisteminden teknolojinin sisteme entegrasyonuna pek çok tartışmanın gündemden hiç düşmediği eğitim alanında son 13 yılın resmine baktığımızda neler görmekteyiz?

Eğitime dair tartışmalara bakıldığında sistemin genel olarak neoliberalleşme ve İslamileşme kıskacında ilerlediği, bununla beraber geçmişten günümüze milliyetçi ve cinsiyetçi vurgusundan pek ödün vermediği görülüyor. AKP’nin temel uygulamalarına kısaca bir göz attığımızda 2005 yılında gerçekleşen müfredat reformu, FATİH Projesi ve teknoloji entegrasyonu, standart testlerdeki reformlar, kılık kıyafet serbestisi, dershanelerin özel okullara dönüşmesi, özel okullara artan miktarlarda bütçe teşviki ve 2012’de yürürlüğe giren 4+4+4 reformu eğitim sisteminin piyasa entegrasyonu ve İslamileşmesi konusundaki tartışmaları beraberinde getirdi. Bugün gelinen noktada Türk-İslam sentezli ideolojinin devleti bu yönde dönüştürmeye başladığını ve eğitimdeki tüm bu politika ve tartışmaların bu dönüşümdeki bir tür ara rejim dönemi uygulamalarını işaret ettiğini söyleyebiliriz. Devletleşme sürecindeki Türk-İslam ideolojisinin pratikteki yansımasının en sert yaşanacağı ve en önem verilen ayağının eğitim olduğunu pekâlâ ifade etmek mümkün.

Yazının devamı için tıklayınız.