Bu yazı, Koas GL sitesinden alınmıştır: http://kaosgl.org/sayfa.php?id=10305

Çocuğunuz eşcinsel olabilir.

Komşunuzun ya da kuzeninizin çocuğundan bahsetmiyorum ya da kendi çocuğumdan da bahsetmiyorum (onlar da buna kesinlikle dahil olsa da). Sizin çocuğunuzdan bahsediyorum. Evet, sizin çocuğunuz da eşcinsel olabilir.

Buna isyan etmek isteyebilirsiniz:

"Benim oğlum müzikal şarkılarını sevmez. O futbolu ve Legoları sever.

"Benim kızım softball oynamaz. O prenses kıyafetlerine ve pembeye bayılır.”

"Oğlumun kız arkadaşı var."

"Kızımın erkek arkadaşı var."

"Benim çocuğum bu tarz şeyleri düşünmek için daha çok küçük.”

Ancak şunları söylemek için buradayım. Bunların hiçbirinin bir anlamı olmuyor.

Elbette bazı eşcinseller belli stereotiplere uyuyor ama hepsi değil… ve muhtemelen bir çoğu da uymayacaktır. Birçok gey erkek çamurda sopalarla oynamayı ya da rock’n’ roll dinlemeyi sever. Birçok lezbiyen ise bale yapmaktan ya da oje sürmekten hoşlanır. Bunların hiçbiri kimsenin cinselliğini tanımlayamaz.

Çocuğunuz henüz emekliyor bile olsa, onun cinsel yönelimi çoktan belli olmuş olabilir… sadece henüz o kadar da düşünmüyordur.

Ve ebetteki oğlunuz ya da kızınızın şu an doğruca heteroseksüel tayin edilmiş bir partneri olabilir ancak bu her zaman bunun böyle süreceği anlamına gelmez.

Pekiyi ben sizin çocuğunuzun gey olabileceğini nereden biliyorum? Çocuğunuz da bir insan. Önünüzdeki araştırma şunu söylüyor: İnsanların %3 ila ’u gey, biseksüel ya da lezbiyen. Bunu kesinkes bilmenin ya da değiştirmenin hiçbir yolu yok.

O halde bunu neden anlatıyorum? Çünkü bence bizim anne ve babalar olarak ne söylediğimizi yeniden düşünmemizin vaktidir.

Bir adam pembe giyiyor, biz ona “sissy (kadınsı)” diyoruz. Bir kadın güçlü ve sert ise ona da “dyke (lezbiyen)” deniliyor. Bir sporcu bir yerini incitse ona “ayağa kalkıp yoluna devam etmesini ve bir ibne gibi davranmamasını” söylüyoruz. Çekici, hoş bir kadın bir kız arkadaşıyla parkta gezerken “Şöyle gerçek bir erkeğe ihtiyacı var” diye düşünüyoruz. Oğlumuzun kadın bir arkadaşına “kız arkadaşı” ya da kızımızın erkek bir arkadaşına “erkek arkadaşı” dediğimiz vakit bir kez daha düşünmemiz lazım. Bunların bazıları açıkça rahatsız edici ve sert.  Son iki cümle tamamen masumane söylenmiş olabilir. Ancak hepsi gey bir çocuğa aynı mesajı veriyor: Sende bir sorun var. Ve bu gey çocukların (ve yetişkinlerin) sürekli açıkça ve yüksek sesle duyduğu bir mesaj.

Şuna da dikkat çekmek isterim ki birçok kişi konuşurken ağzından çıkan sözlerin homofobik olabileceğini düşünmez ya da pek bir şey fark ettireceğini düşünmez. Ama maalesef ettirir ve ettiriyor!

Eğer bir daha saçma bir şey olursa ve ona tepki olarak ağzınızdan “bu çok ibne” gibi bir cümle çıkmak üzereyse bir kez daha düşünün. Çocuğunuza bakın ve düşünün. Çocuğunuzun kendisiyle ilgili bir sorun olduğunu düşünmesi hatta bilmesini ister misiniz? Her şeyden öte, bunu direk Anne ve Baba’larından duymuş olacaklar.

Gey bir çocukları olması ihtimali birçok ebeveyni korkutuyor. Onlar, çocuklarının mutlu olmalarını istiyorlar. Sağlıklı olmalarını istiyorlar. Başarılı yetişkinler olmalarını ve mükemmel aileler kurmalarını istiyorlar.

Eşcinsel olmak bunların hiçbirine engel değildir. Eğer ki nefrete karşı hep birlikte mücadele edersek, hayal ettiğiniz o beyaz düğünlerini dahi görebileceksiniz.

Her ebeveynin çocuklarıyla ilgili hayalleri vardır. Benimse tonlarca var. Ama ideallerimiz, onların kim olduklarından ya da kendileriyle ilgili ne istediklerinden daha önemli olamaz. Çocuklarımız, bizim fotokopilerimiz değildir. Hayatta kendi yolları olan özgün bireylerdir.

O halde durun, düşünün ve ağzınızı tutun.  Eğer dışarıda bir yerlerdeyseniz ve başka bir ebeveyn birine “ibne” derse, işte o zaman açın ağzınızı. Savunduğunuz kişi kendi çocuğunuz olabilir. Çocuğunuzun eşcinsel olmanın kötü bir şey olmadığını bilmesini sağlayın, belki ve bir ihtimal kendilerini saklamaktan korkmayacaklar. Ve böylece sizin hayal ettiğiniz sağlıklı ve mutlu bir yetişkine dönüşebileceklerdir.