Haftada bir gün biraraya gelerek, hobi faaliyetinin ya da kurs düzeyinin ötesine geçen, entelektüel derinlik iddiasına sahip, verimli bir tiyatro pratiği örgütlemek mümkün mü? Tiyatro faaliyetini amatör olarak sürdüren sanaçılar, profesyonel süreçleri taklid etmeye mecbur mu? Sanat alanı dışında çalışan insanların, kültür sanat alanında kendilerine atfedilen tüketici rolünün dışına çıkmaları, dahası üretkenliği sürekli hale getirmeleri olası mı? İş yerlerinde örgütlenen rekabetçi ilişki kiplerini redderek kolektif bir çalışma modeli inşa etmek gerçekçi mi? Yapmak isteyen herkesin altenatif bir tiyatro pratiği inşa edebileceğini savunan Minimum Tiyatro[*] konsepti, sorulan bu sorulara olumlu yanıtlar aramayı ilke ediniyor.
Tiyatro Boğaziçi bünyesinde, 2014 yılının Aralık ayında biraraya gelen amatör tiyatrocular, Minimum Tiyatro konsepti ile kuramsal ve sahnelemeye dönük çalışmalar yürütmeye başladı. Çalışma alanı, Kolektif Oyunlaştırma faaliyetine yönelik entelektüel bir derinlik yakalama hedefi ile Poetika ve Natyasastra üzerine bir okuma araştırma çalışması yürütecek. Yanı sıra, kadronun oluşturduğu anlatılar bir oyunlaştırma faaliyeti çerçevesinde sahnede denenecek. Çalışma süreci boyunca yürüteceğimiz kuramsal araştırmalar, kadro tarafından üretilecek özgün yazılar ve sahne çalışmaları sırasında somutlaştırılan tartışma noktaları bgst.org sitesinde paylaşılacak.
Çalışmanın kısa vadeli hedefi Mayıs ayında İstanbul Amatör Tiyatro Günleri’nde yapılan kuramsal araştırmaların ve sahneleme çalışmasının sunumunun yapılmasıdır.